การเพิ่มมูลค่าให้ผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นกิจกรรมหลังการจับ เพื่อจะทำให้มูลค่าของสัตว์น้ำเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำได้ก็ต้องมีองค์ความรู้ทักษะ และการลงทุน เพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ประมงให้มีมูลค่าสูงขึ้น ผลิตภัณฑ์ที่ได้อาจอยู่ในรูปของการทำเค็ม การตากแห้ง การรมควัน การทำเนื้อปลาบด ข้าวเกรียบ และการหมักดอง ผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการแปรรูปเบื้องต้นจะช่วยทำลายหรือหยุดการทำงานของแบคทีเรียและเชื้อโรค การสร้างมูลค่าให้สัตว์น้ำส่งผลดีต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม เช่น มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยลง การค้าที่เป็นธรรม เป็นต้น
เป้าหมาย
เพื่อเสริมสร้างและหาแหล่งรายได้ใหม่ จัดหาโอกาสใหม่ ในตลาด ลดการสูญเสียของอาหารทะเล ไม่มีสัตว์น้ำเหลือทิ้ง พัฒนาความปลอดภัยในการบริโภคผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ และเพิ่มอายุในการเก็บรักษา
ทำงานอย่างไร
การสร้างมูลค่าเพิ่มจะเกิดขึ้นจากการผลักดันทางการตลาด สุขอนามัยเทคโนโลยี สิ่งอำนวนความสะดวก หรือจากสังคมและสิ่งแวดล้อม กระบวนการที่จะสนับสนุนชาวประมงโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวประมงพื้นบ้าน ได้แก่
-การพัฒนาทักษะและองค์ความรู้ รวมทั้งเพิ่มขีดความสามารถในการเจรจาต่อรอง ศีกษาหาข้อจำกัดในด้านสังคม วัฒนธรรม การเมือง และทักษะทางการตลาด
-ปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน ซึ่งรวมถึงท่าขึ้นสัตว์น้ำและอุปกรณ์ที่ใช้ในท่า โรงงานน้ำแข็ง เป็นต้น
-ลงทุนในกิจกรรมสร้างมูลค่าเพิ่ม (การเก็บรักษา การแปรรูป และการตลาด)
-แสวงหาตลาดใหม่ ปรับปรุงการกระจายสินค้า หรือเข้าหาตลาดขายปลีกสำหรับผู้มีรายได้สูง
-ปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกทางด้านกายภาพ และสังคม (เช่นสหกรณ์กลุ่มต่างๆ ในชุมชน)
